TECHNIKI SOCJOTERAPEUTYCZNE

Anka

Oto odpowiedzi na niektóre zagadnienia(wystarczyło notować na ostatnim wykładzie)resztę doczytajcie z artykułu K.Sawickiej.
Krzysztof umieścił go już dawno na forum w temacie techniki socjoterapeutyczne.

9.Cechy placówek resocjalizacyjnych całodobowych.
Wg.E.Potemskiej
-jedność miejsca i zdarzeń
-dychotomiczny(rozdwajający) podział na personel i wychowanków. Inne prawa ma personel a inne wychowankowie
-konieczność obcowania wciąż z tymi samymi ludźmi
-sztywne rytuały porozumiewania się
-sztywne wzorce zachowań
-ścisła hierarchizacja grup zawodowych i struktura funkcjonalna

10.Problemy psychologiczne dzieci w placówkach resocjalizacyjnych całodobowych
-napięcie emocjonalne(brak możliwości odreagowania)
-blokady procesu komunikacji

11.Charakterystyka dzieci z placówek resocjalizacyjnych całodobowych
-niższy poziom rozwoju intelektualnego, fizycznego i emocjonalnego
-nabyte negatywne wzorce środowiskowe
-zaburzenia emocjonalne: nadpobudliwość, objawy nerwic(lęki, zasypianie w trakcie zajęć, tiki nerwowe, moczenie się w nocy)
-zaburzenia zachowania(agresja słowna i fizyczna, negatywizm, kłamliwość, wagarowanie, tendencje do zachowań aspołecznych tj. szantaż, kradzieże, rozboje)

12.Cele pracy psychologicznej z dziećmi z placówek resocjalizacyjnych całodobowych
-usuwanie urazów i lęków
-dostarczanie nowych, pozytywnych wzorców i doświadczeń(przełamywanie starych nawyków)
-dostosowanie zachowań młodzieży do regulaminów placówki

13.Etapy socjoterapii w placówkach resocjalizacyjnych całodobowych
-etap integracji i budowania poczucia bezpieczeństwa
-etap budowania pozytywnych relacji pomiędzy członkami grupy
-etap nauki korzystania ze swoich pozytywów i zdolności konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

14.Wskazówki metodyczne socjoterapii w placówkach resocjalizacyjnych całodobowych
-na początku należy dobierać najbardziej atrakcyjne gry i zabawy(ruchowe pomagają rozładować agresję, napięcie)
-instrukcje które formułujemy muszą być proste i precyzyjne
-wykorzystanie możliwie jak największej liczby pomocy materialnych do nauki(kartony, piłki, zabawki nie skomplikowane)

Strozol

CZASEM WARTO TUTAJ ZAGLADAC

TECHNIKI SOCJOTERAPEUTYCZNE W RESOCJALIZACJI WYKŁAD II

ZAKRES I ETAPY PRACY SOCJOTERAPEUTYCZNEJ Z JEDNOSTKĄ

- poznawanie grupy – na początku wszyscy musza się ze sobą zapoznać, warunkiem dobrej socjoterapii jest poznanie wszystkich członków
* członkowie zwracają się do siebie po imieniu
* osoby prowadzące grupe socjoterapeutyczną nie są w stanie określić w jakim kierunku podąży grupa
* prowadzący jest członkiem grupy, grupa żyje swoim życiem
* grupa daje perspektywę aktywności, uczestnictwa i współdziałania każdemu.
Są to też pewne wyrzeczenia ( możemy nie osiagnąc celu jaki postawiliśmy na początku).
• NIE MOŻEMY PRZEDŁUŻYĆ ZAJĘC SOCJOTERAPII, NIE MOŻNA ZMIENIĆ ZAJĘĆ
- pod koniec wspólnie oceniamy co udało nam się zrobić, a co nie
- jeśli nie wykonaliśmy celu, możemy wprowadzić nowe zajęcia
- socjoterapia przestaje być terapią jak ciągnie się w nieskończoność i zmienia cele. Wtedy jest to zwykła psychoterapia grupowa
- rozwój socjoterapii jest skorelowany z zasadami socjoterapii
- poznanie grupy
* stosunki w grupie zależą od stosunków poznania się
* pierwsze kilka minut decyduję czy kogoś lubimy czy nie
* pierwsze spotkanie musi zwracać uwagę na sympatyczność zajęć
- poznanie siebie przez członków w grupie
* socjoterapia wspiera inne działania resocjalizacyjne
* działania opiekuńcze, edukacyjne, terapeutyczne- działania psychoterapeutyczne
Socjoterapia to działania psychoterapeutyczne
Jest uzupełnieniem psychologii
- autokreacja
* można rozwijać, polepszać swoje pozytywne cechy, stłumiać wady
- rozwój psychospołeczny
* jest charakterystycznym zadaniem socjoterapii
* w grupach psychoterapeutycznych ważną rolę spełnia psychoterapeuta
* ludzie zwracający się do siebie po imieniu- lepiej rozwijają się psychospołecznie
* rozwój jest najgłębszy dzięki otwartości grupy
- samowychowanie
*pewien cel edukacji, również z zastosowaniem psychoedukacji
* jest procesem w którym zaangażowanych jest wiele poglądów
* psychoterapia stała się częściom działań edukacyjnych
* socjoterapia musi mieć trwałe skutki
* psychoterapeuta prowadzi terapie ciągle ( nie ustająco), osoba staje się uzależniona od psychoterapeuty
* socjoterapeutka nie może doprowadzić do tego samego
* socjoterapia nie może być dla nas namiastką życia, nie może nam zastępować rodziny, pracy
* socjoterapia pomaga niedostosowanym społecznie ( ma pozwolić na zresocjalizowanie jednostki)

SOCJOTERAPIA JAKO DZIAŁANIE PSYCHOKOREKCYJNE

- psychokorekcja dotyczy psychiki, dostosowania, ponownego przywrócenia do poprzedniego stanu
* zachwianie równowagi psychicznej może mieć podłoże np., w przebytej sytuacji kryzysowej
* ma przywrócić równowagę psychiczną
* socjoterapia będzie towarzyszyć innym ( wspomagać np., psychoterapię indywidualną)

RODZAJE PSYCHOKREACJI

1. Psychokreacja lecznicza – polega na tłumieniu pewnych zaburzeń emocjonalnych, np. psychozaburzeń schizofrenicznych, lękowych, depresyjno- maniakalnych
2. Elminowanie lub likwidowanie zaburzeń zachowania
- sytuacje w których kontrolujemy swoje emocje ale tego nie chcemy robić ( np. młodociany w zakładzie poprawczym nie chce wybijać szyb ale musi to robić)
- osoby wykolejone często są nadpobudliwe i zahamowane
- dzieci z placówek resocjalizacyjnych często przejawiają zachowania nadpobudliwe lub zahamowane

CELE EDUKACYJNE  AD. 4

- socjoterapia stawia sobie cele edukacyjne ( poważne cele rozwojowe, wyposażające człowieka w zdolności)
- człowiek w sposób trwały zmienia przystosowania społeczne, staje się socjalizowany czyli zresocjalizowany
* socjoterapia jest formą kulturotechniki wychowania resocjalizacyjnego
Kulturotechnika polega na nauce i pracy ( później doszedł także sport), są to główne zasady resocjalizacji
- rozwija się różnego rodzaju zdolności twórcze, np. rysowanie, malowanie, rzeźbienie itp.
W powyższym przypadku jest to część kulturotechnik.
Cele to:
- samoedukacja
- wspólne uczenie się
artterapia – tworzenie w grupie jest bardziej atrakcyjne. Jest to cel edukacyjny, który można osiągnąć poprzez socjoterapię. Jest bardzo atrakcyjna i więcej daję.
- edukacja krzyżowa- np. jeden uczeń jest dobry z historii a drugi z matematyki ( jeden uczeń uczy drugiego). Cel ten z powodzeniem może być używany na co dzień, uczniowie jednak nie są skłonni do pomagania sobie nawzajem.
W socjoterapii zapał do wzajemnego uczenia się jest większy.
- socjoterapia rozwija się w różnego rodzaju szkołach

SOCJOTERAPIA W INTERWENCJI KRYZYSOWEJ AD.6

- jest to forma pomocy psychologicznej, która ostatnio bardzo się rozwija
- Ośrodki Interwencji Kryzysowej – zadaniem ich jest pomoc doraźna o charakterze psychologicznym osobom, które znalazły się w trudnej, traumatycznej sytuacji
- może ona nastąpić tylko wtedy gdy strony konfliktu zostają oddzielone ( najczęściej są to sprawy rodzinne ( alkoholizm męża, znęcanie się nad żoną itp.)
Ośrodki Interwencji Kryzysowej mają za zadanie opiekować się poszkodowanymi, zapewnić im pomoc psychologiczną, ubrania jeśli nie mają.
- pomoc psychologiczna jest najważniejsza
- w ośrodkach takich znajdują się osoby ciężko chore, osoby które straciły pamięć.
- musimy prowadzić zróżnicowaną prace z tymi osobami.
- socjoterapia ma zapobiegać utrwalaniu się negatywnych doświadczeń( np. lęków, fobii), nie możemy dopuścić do tego ( szczególnie u dzieci)
W Ośrodkach Interwencji Kryzysowej staramy się tłumaczyć by dziecko doświadczenia te zapamiętało bez urazów, by doświadczenia te nie były wieczne
- musimy pokazać jak należy zinterpretować zachowanie , role ludzi uczestniczących w wydarzeniach, musimy umieć to zdefiniować

ODREAGOWANIE EMOCJONALNE  AD. 7

- wentyl bezpieczeństwa psychicznego
- zdarzenia różnego rodzaju mogą zostać wyzwolone ( lęk, poczucie krzywdy, gniew)- są skumulowane u pacjentów w Ośrodkach Interwencji Kryzysowej
- bardzo ważne jest by dokonać psychokorekcji
- osoby takie są nauczone, mają wpojone to, że nie mogą okazywać emocji, płakać itp.
- człowiek który tłumi emocje jest bardziej podatny na innych, niż ten który ujawnia emocje ( jest lepiej przystosowany do życia)
- musimy pokazać i uwolnić u tych osób sposoby ujawniania uczuć. Osoby, które są ofiarami przemocy tłumią swoje emocje bo często są zastraszane
- w grupie socjoterapeutycznej możemy ujawnić swoje emocje, powiedzieć co nam się nie podoba, podoba, kogo nienawidzimy
- sam ten cel socjoterapeutyczny nie powoduje samych psychicznych zmian. Nie jest to końcowe rozwiązanie.
- żeby skutecznie pracować z daną osobą musimy ją odreagować, po powrocie do równowagi psychicznej możemy podjąć psychoterapię
- socjoterapię możemy później wykorzystać do przeprowadzenia mediacji
- socjoterapia w mediacji musi być przeprowadzona osobno dla członków rodzin w konflikcie, jest to przygotowanie gruntu do późniejszej mediacji rodzinnej ( spotkanie wspólnie stron konfliktowych)
ZAPAMIĘTAĆ!!!!!!!!
** SAMA PSYCHOKREACJA NIE POWODUJE KOŃCOWYCH ZMIAN PSYCHICZNYCH!!!!

- Kratochvil- odreagowanie i psychokreacja jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia właściwej pracy psychoterapeutycznej ( leczącej, usprawniającej, powstrzymującej)
W pracy psychologicznej ważny jest wgląd w siebie ( introspekcja – ogrom własnych doświadczeń)
- pierwsi psychologowie bazowali na introspekcji ( swoim doświadczeniu)
- do dziś bardzo kładzie się nacisk na wgląd w siebie
- w socjoterapii przede wszystkim należy zwrócić uwagę na związki między uprzednimi doświadczeniami a aktualnymi przeżyciami i reakcjami
- wgląd ten polega na uchwyceniu związków pomiędzy negatywnymi, pozytywnymi przeżyciami z dzieciństwa a tym jak zachowuje się dziś, jak reaguje na innych ludzi, to w jaki sposób przeżycia z dzieciństwa uwartościowały moje zachowanie w stosunku do ludzi.
- osoby wykolejone nie dostrzegają takiego związku, uważają się za osoby wolne od wpływów
- uchwycenie tego związku jest ważne jako cel socjoterapii i pracy psychoterapeutycznej
- w psychoedukacji uszczelniamy pewne mechanizmy zmiany zachowań, uczymy się poprzez techniki, które wykorzystujemy w socjoterapii
- ćwiczenie nowych zachowań – „ powtarzanie jest podstawą studiowania” ( uczenia się)
- zadaniem socjoterapii jest wyćwiczenie ( powtarzanie, doskonalenie) pewnych zachowań szczególnie społecznych reakcji i schematów myślenia
- musimy ćwiczyć i utrwalać to co pozytywne w człowieku
- socjoterapia jest dobrym polem żeby to robić

ĆWICZENIE NOWYCH UMIEJETNOŚCI

- w socjoterapii ćwiczymy nowe umiejętności- utrwalając, ćwicząc i realizując w życiu zachowania społeczne
- w jednym cyklu możemy się uczyć a w drugim cyklu socjoterapii utrwalać zachowania społeczne
- zasadniczą cechą odróżniającą socjoterapię od psychoterapii jest dążenie do osiągnięcia tego celu, nie można celu stawiać podczas realizacji zajęć
- człowiek musi mieć na bieżąco nagrodę, zadowolenie z tego co robi
- cechą pozytywną socjoterapii jest zdobywanie nowej wiedzy drogą własnej aktywności w grupie
- często są to ludzie, którzy są bierni, boją się nowych doświadczeń, boją się poczucia klęski
- socjoterapia jest miejscem w którym od każdego członka wymagana jest aktywność ( wszyscy biorą udział w tym co się dzieję), ćwiczą się dzięki temu, nabywają oceny samego siebie, uczą się siebie, poznają siebie – pokazuje im się ze się do tego nadają
- do póki nie zaczniemy sprawdzać się w pewnych rolach to się nie dowiemy że się do tego nadajemy
- właśnie dzięki socjoterapii możemy się tego dowiedzieć
- socjoterapia daje nam możliwości ćwiczenia różnych umiejętności bez szkodzenia innym ( jest to bezpieczne środowisko)

TRZY CELE PODSTAWOWE SOCJOTERAPII
- leczenie
- edukacja
- rozwój

W każdej socjoterapii te cele muszą być realizowane ( mogą być zrealizowane w minimalnym stopniu ale muszą być zrealizowane wszystkie)
- dobra socjoterapia umożliwia rozwój tych trzech kierunków
Psychoterapia ma na celu objecie tylko jednego celu
- musimy mieć krytyczny stosunek do psychoterapii i socjoterapii
- mogą przynosić negatywne skutki, mogą prowadzić do odwrotnych skutków

SOCJOTERAPIA NAJCZĘŚCIEJ JEST STOSOWANA:

- wobec dzieci nadpobudliwych psychoruchowo
- wobec uczniów z problemami emocjonalnymi
- wobec uczniów wchodzących w konflikt z prawem
- wobec uczniów agresywnych
- wobec osób maltretowanych
- wobec osób z problem prostytucji nieletnich
- w mediacjach
- w pomocy ofiarą sekt

ROLA DIAGNOZY GRUPY I JEDNOSTKI W SOCJOTERAPII AD8

- potrzebna jest diagnoza ( poznanie ludzi, grupy), zebranie informacji na temat członków grupy wcześniej, jak reagują czy się znają nie znają, jakie mają problemy psychologiczne, co ich łączy co dzieli w tych problemach, jakie sytuacje muszą się pojawić aby wywołać negatywne emocje. Trzeba to wiedzieć wcześniej ( musimy znać przeszłość, zdarzenia z jego życia – jak najwięcej)
- stosujemy pozytywne motywowanie, oceniamy negatywnie wtedy kiedy musimy
- aby ludzie byli pozytywnie nastawieni musimy ich chwalić
- diagnozę przeprowadzamy na podstawie dokumentacji akt osobo poznawczych
- diagnoza z wykorzystaniem socjotechnik ( poprzez zaprojektowanie pewnych zabaw obserwujemy grupę)
- pierwsze trzy ćwiczenia przeznaczamy na diagnozowanie pozostałe na socjoterapię właściwą
- największy wpływ na to jak się dzieci zachowują mają doświadczenia rodzinne, zaburzenia w zachowaniu

SOCJOTERAPIA W PLACÓWKACH RESOCJALIZACYJNYCH O CHARAKTERZE CAŁODOBOWYM (zamknięte placówki)  AD. 9

- cechy placówek resocjalizacyjnych z punktu widzenia psychoterapii
* Według K. Potęnskiej jest jedność miejsca i zdarzeń
+ istnieje dychotomiczny ( rozdwajający) podział na personel i na wychowanków
Inne prawa ma personel, inne wychowankowie- jest to utrudniające
+ konieczność obcowania wciąż z tymi samymi ludźmi
+ sztywne reguły porozumiewania się – oparte na języku subkultur, stosowaniu języka przepisowego
+ sztywne wzorce zachowań- poruszanie się po wyznaczonych liniach, zakratowane miejsca
+ ścisła hierarchizacja grup zawodowych, zależności służbowych i struktura funkcjonalna – trudno by w socjoterapii uczestniczył np. komendant
+ specyficzne problemy psychologiczne
+ napięcie emocjonalne- emocje nie mają ujścia
+ blokady procesu komunikacji
+ nieprawidłowy obieg informacji w instytucji

Cel:
-celem jest rozładownie napięcia emocjonalnego swobodne porozumiewanie się
- klimat instytucji jest ważny, im lepszy klimat tym bardziej sprzyja socjoterapii
- jasność przepisów
- kontakty z różnymi grupami
- wzajemna akceptacja
- wspólne określenie, interpretowanie normy

CELE PRACY PSYCHOLOGICZNEJ Z DZIEĆMI Z PLACÓWEK RESOCJALIZACYJNYCH AD.12

- usuwanie urazów i lęków
- dostarczanie nowych pozytywnych wzorców i doświadczeń
- dostosowanie do regulaminów praktyki

ETAPY SOCJOTERAPII W PLACÓWCE RESOCJALIZACYJNEJ  AD13

1. Etap integracji i budowania poczucia bezpieczeństwa
2. Etap budowania pozytywnych relacji pomiędzy członkami grupy
3. Etap nauki korzystania ze swoich pozytywów i zdolności konstruktywnego rozwiązywania konfliktów

WSKAZÓWKI METODYCZNE DO TWORZENIA GRUP DOCJOTERAPEUTYCZNYCH NA TERENIE PLACÓWEK RESOCJALIZACYJNYCH AD.14

1. Trzeba dobierać atrakcyjne gry i zabawy na początku wykorzystuje się gry ruchowe, ćwiczenia fizyczne, które pomagają rozładować agresje
2. Instrukcje muszą być maksymalnie proste i precyzyjne – możliwie krótko wyjaśnione
3. Wykorzystanie wielu pomocy materialnych do nauki, np. piłki, zabawy planszowe, sznurki
- muszą te pomoce przysposobić

CHARAKTERYSTYKA DZIEĆI Z OŚRODKÓW CAŁODOBOWYCH  AD.11

- niższy poziom rozwoju fizycznego, emocjonalnego, intelektualnego
- nabyte negatywne wzorce środowiskowe
- zaburzenia emocjonalne tj. nadpobudliwość, objawy nerwic ( lęki, zasypianie w trakcie zajęć, tiki nerwowe)
- zaburzenia zachowania tj. agresja słowna, fizyczna, negatywizm, kłamliwość, wagary, tendencje do zachowań aspołecznych ( szantaż, kradzieże, rozboje, znęcanie się).

ZAGADNIENIA NA EGZAMIN:
1. Historia socjoterapii w Polsce
2. Określenia socjoterapii – psychiatria, psychologia, pedagogika
3. Cechy wyróżniające socjoterapię z pośród innych technik terapeutycznych
4. Socjoterapia jako działanie psychoedukacyjne (uczenie poprzez naukę)- doczytać
idee socjoterapii uczenia
5. Korekcja i kreacja w toku socjoterapii
6. Cele socjoterapii w Interwencji Kryzysowej
7. Cele socjoterapii w Interwencji Kryzysowej
8. Diagnoza w socjoterapii
9. Cechy placówek resocjalizacji całodobowej
10. Problemy psychologiczne dzieci w placówkach resocjalizacji całodobowej
11. Charakterystyka dzieci w placówkach resocjalizacji całodobowej
12. Cele pracy psychologicznej z dziećmi z placówek resocjalizacji całodobowej
13. Etapy socjoterapii w placówkach resocjalizacji całodobowej
14. Wskazówki metodyczne socjoterapii w placówkach resocjalizacji całodobowej

 AD… - OZNACZA ODPOWIEDŹ NA POWYŻSZE PYTANIA

	Forum www.prip2.fora.pl Strona Główna :: PRIP	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1